اثر مکامیلامین (آنتاگونیست گیرنده نیکوتینی) بر روی فراموشی القاء‌شده با هارمان در تست حافظه اجتنابی مهاری

  سابقه و هدف: آلکالوئیدهای β -کربولین نظیر هارمان در مواد غذایی گیاهی معمولی (گندم، برنج، ذرت، جو، انگور و قارچ) یافت می‌شوند. این آلکالوئیدها دارای اثرات شناختی زیادی از جمله تغییر در حافظه کوتاه و بلندمدت می‌باشند. در این مطالعه اثر تزریق آنتاگونیست گیرنده‌های نیکوتینی به ناحیه هیپوکامپ پشتی بر روی فراموشی القاء‌شده با هارمان در موش سوری مورد مطالعه قرار گرفته است.   مواد و روش ‌ ها: کانول‌گذاری دو طرفه در ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی موش‌های سوری انجام شد. یک هفته بعد از کانول‌گذاری، موش‌ها در دستگاه یادگیری اجتنابی مهاری مدل Step-down آموزش داده شدند. 24 ساعت بعد از آموزش در روز آزمون تأخیر حیوانات در پایین آمدن از سکو به عنوان معیار حافظه اندازه‌گیری شد.   یافته ‌ ها: تزریق سیستمیک هارمان پیش از آموزش و پس از آموزش باعث القاء فراموشی می‌شود. تزریق دوزهای بالای مکامیلامین (4 میکروگرم بر موش)، آنتاگونیست گیرنده‌های نیکوتینی، به هیپوکامپ پشتی قبل از آزمون باعث القاء فراموشی می‌شود. از طرف دیگر تزریق دوزهای غیر مؤثر مکامیلامین (5/0، 1، 2 میکروگرم بر موش) به هیپوکامپ پشتی قبل از آزمون به طور کامل فراموشی القاء‌شده با هارمان را اصلاح می‌نماید.   نتیجه ‌ گیری: یافته‌های ما در این مطالعه نشان می‌دهد که یک برهم‌کنش پیچیده بین گیرنده‌های نیکوتینی هیپوکامپ پشتی و فراموشی القاء‌شده با هارمان وجود دارد.